Expositie | za 23 augustus 2025 - zo 7 september 2025 | 12:00 - 17:00
‘Levi en Julia’ is de naam van een kunstenaarsgroep, die zich voor een gezamenlijke expositie laat inspireren door het werk van een bekende kunstenaar. Zo zijn in eerdere exposities Armando, Willem de Koning en Alexander Calder het middelpunt geweest. Voor de expositie in Huis Kernhem is gekozen voor het werk van de Belgische kunstenaar Berlinde de Bruyckere. Het doel van deze formule is om iets te leren van de grootmeester en daar een eigen verbeelding en invulling aan te geven. Het doorlopen van een dergelijk proces leert je veel over de kunstenaar en geeft verdieping aan het eigen werk. De titel ‘Onderhuids’ van de expositie verwijst enerzijds naar de huiden in het werk van de Bruyckere: aftakeling en dood, sterfelijkheid, verval, oorlog, enz., en anderzijds naar hoe iedere kunstenaar zich verhoudt tot het werk van de Bruyckere. Het gaat in de tentoonstelling daarom niet alleen over de Bruyckere maar ook over de makers. De expositie toont werk in verschillende disciplines: schilderen, tekenen, ruimtelijk werk en fotografie. De exposanten zijn: Roderick Brenninkmeijer, Karen van Dooren, Josette Lenders, Piet Post en Dinie Wikkerink.
Berlinde de Bruyckere (*1964, Gent)
Het lichaam en leven in al zijn kwetsbaarheid. De Bruyckere brengt pijn en lijden samen met schoonheid, het lieflijke en wrange verenigd in een beeld. Ze doet er ons naar kijken en bij stilstaan maar legt de interpretatie van haar werk niet vast. Het gaat haar enkel om de lichamen; gezichten worden bedekt en vaak zijn hoofden zelfs afwezig. Dankzij speciale pigmenten transformeert de was in de bleke huid waar bloed, aderen en kneuzingen doorheen schemeren. Rode plekken en ‘wonden’ geven de indruk van een gemarteld lijf en roepen associaties op met de religieuze symboliek rond martelaren zoals San Sebastien. Ook de mythologie is een constante bron van inspiratie: de Metamorfosen van Ovidius. Het zijn uitbeeldingen van lichamen waarvan de anatomie verwrongen en geschonden is. De beelden doen denken aan schilderijen van Jezus die lijdt aan het kruis met zijn neerhangende hoofd en gekwetste lichaam. Het paard is eveneens een belangrijk symbool in haar werk: ze gebruikt dit dier als metafoor voor dood en vergankelijkheid en staan symbool voor de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog. In Flanders Fields Museum in Yper werd ze geraakt door archiefbeelden van verminkte paarden. De foto’s leken haar een metafoor voor de gruwelen van WOI waarin de dieren niet langer met kracht en heldhaftigheid werden geassocieerd maar vooral heel fragiel waren in vergelijking met de oorlogsmachine. Citaat: ‘een dood paard is heel veel dood’ (De Bruyckere). Ook laat ze zich inspireren door de lichamen van dansers en maakt ze afgietsels van eeuwenoude bomen. De textiel en windsels versterken de indruk dat we hier te maken hebben met een gewond schepsel dat verzorging nodig heeft. Alsof de boom een bezield wezen is, bevroren in zijn transformatie tussen vlees en boom, tussen leven en dood. Haar beelden werken vervreemdend, zijn luguber maar esthetisch. Haar sokkels zijn houten objecten waaronder antieke kasten waarin de krassen en sporen van gebruik nog zichtbaar zijn bijvoorbeeld een mensfiguur op een kast. Ook hier komt de vergankelijkheid tot uitdrukking, de wisselwerking tussen dood en schoonheid, kwetsbaarheid en tederheid. De Bruyckeres werken zorgen vaak voor controverse.
Op deze pagina kunt u in meer detail lezen hoe de vijf kunstenaars het project rond Berlinde de Bruyckere beleefd hebben.
Roderick Brenninkmeijer, www.roderickbrenninkmeijer.nl
Karen van Dooren, www.karenvandooren.nl
Josette Lenders, www.josettelenders.nl
Piet Post, www.pietpost.eu
Dinie Wikkerink, Dinie Wikkerink